Օրվա ընթերցվածքը սեպտեմբեր 5

Սբ. Հովհաննես Կարապետի և Հոբ Արդարի հիշատակի օր

Առակներ 20:6-22

6 Մեծանուն եւ պատուական է գթասիրտ մարդը,
բայց դժուար է գտնել հաւատարիմ մարդ։
7 Ով անարատ է քայլում արդարութեան ճամփով,
նա իրենից յետոյ երանութեան արժանի որդիներ պիտի թողնի։
8 Երբ արդար մի թագաւոր նստի գահին,
ոչ մի չարագործ չի վրիպի նրա աչքից։
9 Ո՞վ կարող է պարծենալ, թէ ինքը սուրբ սիրտ ունի,
կամ ո՞վ կը համարձակուի ասել, թէ ինքը զերծ է մեղքերից։
10 Թէ՛ մեծ, թէ՛ փոքր ծուռ կշեռքը եւ թէ՛ երկակի չափը,
երկուսն էլ պիղծ են Տիրոջ առջեւ.
պիտի խափանուեն թէ՛ դրանք եւ թէ՛ դրանք գործադրողները.
այդպէս էլ պիտի խափանուի իր կեանքի մէջ նոյն կերպ վարուող մարդը։
11 Ուղիղ են այն երիտասարդի ճամփաները,
որ մաքրութեամբ է ընթանում։
12 Ականջը լսում է, աչքը՝ տեսնում.
եւ երկուսն էլ Տէրն է ստեղծել։
13 Մի՛ սիրիր չարախօսել, որպէսզի չզրկուես կեանքից.
աչքերդ բա՛ց արա եւ կշտացի՛ր հացով։
14 «Վատ է, վատ է», ասում է գնորդը,
իսկ հեռանալիս պարծենում է իր գնումով։
15 Կայ ոսկի էլ, հանդերի հարստութիւն էլ,
բայց գիտուն շուրթերն են թանկարժէք անօթ։
16 Հանի՛ր ու վերցրո՛ւ նրա հանդերձանքը,
քանզի նա երաշխաւոր եղաւ մի օտարականի եւ հիւրընկալեց նրան։
17 Խաբէութեան հացը քաղցր է թւում մարդու,
բայց յետոյ նրա բերանը պիտի լցուի խիճով։
18 Դիտաւորութիւնը հաստատւում է մտքի խորհուրդներով.
պատերազմը մղւում է խելամտութեամբ։
19 Գաղտնիք յայտնողը նենգամտութեամբ է վարւում.
մի՛ հաղորդակցիր շողոքորթ լեզու ունեցողի հետ։
20 Ով հայհոյում է իր հօրն ու մօրը, նրա լոյսը պիտի հանգչի.
նրա աչքերի բիբերը պիտի զգան խաւարը։
21 Այն ժառանգութիւնը, որ սկզբից շուտ է ձեռք բերուել
վերջաւորութեան չի կարող օրհնուած լինել։
22 Մի՛ ասա, թէ՝ վրէժ պիտի առնեմ թշնամուց,
այլ համբերութիւն ունեցիր Տիրոջ հանդէպ,
որ նա օգնական լինի քեզ։

Հոբ 42:12-16

12 Ու Տէրը Յոբի կեանքի վերջին շրջանն աւելի օրհնեց, քան առաջին շրջանը. նրա հօտի մէջ կային տասնչորս հազար ոչխարներ, վեց հազար ուղտեր, հազար լուծ եզներ, հազար արածող մատակ էշեր։ 13 Նա ունեցաւ եօթը տղայ եւ երեք աղջիկ։ 14 Առաջին աղջկան Տիւ կոչեց, երկրորդին՝ Կասիա, իսկ երրորդին՝ Ամաղթեղջիւր։ 15 Եւ երկնքի ներքոյ Յոբի դուստրերի պէս ու նրանցից աւելի գեղեցիկներ չգտնուեցին։ Յոբն իր աղջիկներին ժառանգութեան բաժին տուեց նրանց եղբայրների հետ։
16 Յոբը, այն հարուածներից յետոյ, ապրեց հարիւր եօթանասուն տարի (նա ապրեց ընդամէնը երկու հարիւր քառասուն եւ ութ տարի)։ Յոբը տեսաւ իր զաւակներին, որդիների որդիներին, մինչեւ չորրորդ սերունդը։ Ու վախճանուեց Յոբը զառամեալ հասակում, տարիների բեռան տակ կքած։ Նաեւ գրուած է, որ նա էլ յարութիւն է առնելու նրանց հետ, ում Տէրը յարութիւն պիտի տայ։

Գործք առաքելոց 13:25-33

 25 Եւ երբ Յովհաննէսը իր գործունէութեան ընթացքն աւարտեց, ասաց. “Իմ մասին ի՞նչ էք կարծում, ո՞վ եմ. ես Քրիստոսը չեմ, այլ ահա իմ յետեւից գալիս է նա, որի ոտքերի կօշիկներն արձակելու արժանի չեմ”։ 26 Եղբայրնե՛ր, Աբրահամի տոհմի որդինե՛ր եւ ձեր մէջ նրանք, որ Աստծուց երկնչում են, ձե՛զ ուղարկուեց փրկութեան այս խօսքը. 27 բայց Երուսաղէմում բնակուողները եւ նրանց իշխանաւորները չճանաչեցին Յիսուսին եւ նրան դատապարտելով՝ կատարեցին մարգարէների խօսքը, որ ամէն շաբաթ ընթերցում էին։ 28 Եւ մահուան արժանի ոչ մի յանցանք չգտնելով՝ Պիղատոսին խնդրեցին սպանել նրան։ 29 Եւ երբ կատարեցին այն ամէնը, ինչ նրա մասին գրուած էր, խաչափայտից իջեցնելով նրան՝ գերեզման դրեցին։ 30 Բայց Աստուած մեռելներից յարութիւն տուեց նրան, որ բազում օրեր երեւաց նրանց, 31 որոնք նրա հետ Գալիլիայից Երուսաղէմ էին բարձրացել եւ որոնք այժմ իսկ ժողովրդի առաջ նրա վկաներն են։ 32 Եւ մենք ձեզ աւետարանում ենք այն խոստումը, որ արուած էր մեր հայրերին, 33 եւ Աստուած նոյնը կատարեց մեզ՝ նրանց որդիների համար՝ յարութիւն տալով Յիսուսին, ինչպէս գրուած է երկրորդ սաղմոսում. “Դու իմ Որդին ես, եւ ես այսօր ծնեցի քեզ”։

Հակոբոս 5:7-11

7 Եղբայրնե՛ր իմ, համբերո՛ղ եղէք մինչեւ Տիրոջ գալուստը։ Մշակն ահա համբերութեամբ սպասում է երկրի պատուական պտղին, մինչեւ որ ստանայ առաջին եւ վերջին անձրեւը։ 8 Համբերեցէ՛ք եւ դուք, ամրացրէ՛ք ձեր սրտերը, քանի որ Տիրոջ գալուստը մօտեցել է։ 9 Մի՛ տրտմեցրէ՛ք միմեանց, եղբայրնե՛ր, որպէսզի չդատուէք։ Ահա՛ւասիկ դատաւորը դռանն է։ 10 Եղբայրնե՛ր, չարչարանքների եւ համբերութեան որպէս օրինակ ունեցէք մարգարէներին, որոնք խօսեցին Տիրոջ անունով։ 11 Ահա՛ երանի ենք տալիս համբերողներին։ Լսել էք Յոբի համբերութեան մասին եւ տեսել, ինչ որ Տէրը նրան արեց վերջում, քանի որ Տէրը բազմագութ է եւ ողորմած։

Մատթեոս 14:1-12

 Այն ժամանակ Հերովդէս չորրորդապետը լսեց Յիսուսի համբաւը եւ իր ծառաներին ասաց. 2 «Նա՛ է Յովհաննէս Մկրտիչը. մեռելներից յարութիւն է առել, եւ դրա համար նրա միջոցով զօրաւոր գործեր են լինում»։

3 Արդարեւ Հերովդէսը ձերբակալել էր Յովհաննէսին, նրան կապել եւ բանտի մէջ էր դրել իր եղբօր՝ Փիլիպպոսի կնոջ՝ Հերովդիայի պատճառով. 4 որովհետեւ Յովհաննէսը նրան ասում էր. «Օրինաւոր չէ, որ դու նրան իբրեւ կին ունենաս»։ 5 Եւ կամենում էր նրան սպանել, բայց վախենում էր ժողովրդից, քանի որ նրան որպէս մարգարէ էին ընդունում։ 6 Եւ երբ Հերովդէսի ծննդեան տարեդարձը հասաւ, Հերովդիայի դուստրը հրաւիրեալների առաջ պարեց. եւ հաճելի թուաց Հերովդէսին. 7 ուստի եւ՝ նա երդումով խոստացաւ նրան տալ, ինչ էլ որ ուզի։ 8 Եւ նա, առաջուց խրատուած լինելով իր մօրից, ասաց. «Տո՛ւր ինձ այստեղ, սկուտեղի վրայ, Յովհաննէս Մկրտչի գլուխը»։ 9 Եւ թագաւորը տխրեց, բայց երդման եւ սեղանակիցների պատճառով հրամայեց նրան տալ այդ։ 10 Եւ մարդ ուղարկեց, գլխատել տուեց Յովհաննէսին բանտի մէջ։ 11 Եւ նրա գլուխը բերուեց սկուտեղով ու տրուեց աղջկան։ Եւ սա տարաւ այն իր մօրը։ 12 Իսկ Յովհաննէսի աշակերտները եկան վերցրին մարմինը եւ թաղեցին. եւ եկան պատմեցին Յիսուսին։